Proces drukowania rozpoczyna się od umieszczenia materiału, na którym chcemy wykonać nadruk, pod ekranem. Następnie farba jest nanoszona na górną powierzchnię ekranu, a specjalna raczka lub wałek jest używany do równomiernego rozprowadzenia farby po powierzchni sita. Farba przechodzi przez otwory w ekranie, tworząc wzór lub grafikę na materiale znajdującym się pod ekranem. Po zakończeniu drukowania, materiał jest poddawany procesowi utrwalania, na przykład poprzez suszenie lub poddawanie wysokiej temperaturze.

Technologia znakowania sitodrukiem ma wiele zalet. Po pierwsze, jest ona wyjątkowo wszechstronna i może być stosowana do drukowania na różnych materiałach, takich jak tkaniny, papier, plastik, szkło, metal i drewno. Po drugie, sitodruk pozwala uzyskać wyraziste i trwałe nadruki o dużej trwałości, które są odporne na ścieranie i blaknięcie. Po trzecie, sitodruk pozwala na drukowanie na różnych kształtach i powierzchniach, co czyni go idealnym do tworzenia niestandardowych projektów i nadruków.

Mimo swoich zalet, technologia znakowania sitodrukiem ma także pewne ograniczenia. Proces jest czasochłonny i może być kosztowny przy drukowaniu małych ilości. Ponadto, sitodruk może być ograniczony w przypadku drukowania bardzo drobnych lub skomplikowanych wzorów, które wymagają dużej precyzji.